Problem śródmieścia Tokio

shibuyaTokio to olbrzymi zespół miejski, w którym żyje ponad 30 milionów ludzi. Miasto Tokio dzieli się na dwadzieścia trzy okręgi specjalne, dwadzieścia sześć dużych miast, pięć mniejszych miast i osiem miasteczek. Obecnie historyczne śródmieście Tokio do którego należą Ginza, Nihonbashi i Kyobashi przekształciło się w dzielnice, w której przeważająca część to biurowce, oraz powierzchnia wielkich sklepów i centrów handlowych. Inne dzielnice miasta wyspecjalizowały się w dostarczeniu danej miejscowej specjalizacji, na przykład dzielnica Shibuya – to głównie rozrywka, oraz centra handlowe przeznaczone w szczególności dla młodzieży, Marunouchi – przeznaczono na zabudowę typowo biurową, Shinjuku – dzielnica handlowo – biznesowa, w której znalazło się miejsce również na rozrywkę, Ikebukuro – wiele funkcji miejskich. Dzielnice te przeznaczone są głównie pod powierzchnię biurową i handlową, jednocześnie mało w nich mieszkań powoduje to problemy transportowe. Śródmieście jest bardzo uczęszczane przez ludność w dzień, około 2,4 milionów ludzi za dnia odwiedza ten obszar, podczas gdy w nocy zaledwie 10 procent tej liczby. Powoduje to przeciążenie transportu publicznego za dnia. Tę sytuację próbuje rozwiązać się poprzez budowę dużych osiedli mieszkaniowych w śródmieściu, lecz jest to proces długotrwały i rozwiązanie problemu zajmie jeszcze wiele czasu.