Tokio największe swoje zniszczenia odnotowało podczas II wojny światowej. Większość ludzi pamięta o zniszczeniach wyrządzonych przez bombę atomowa w Hiroszimie i Nagasaki, ale zapomina o nalotach prowadzonych przez lotnictwo strategiczne, których celem było Tokio. Na początku prowadzonych działań wojennych bombardowania za pośrednictwem samolotów Boeing B29 nie przynosiły pożądanych efektów, celność jak i zniszczenia nie były wystarczające, wiele fabryk nie odniosło wystarczających strat, aby przerwać produkcje. Na początku 1945 roku generał LeMay po przeanalizowaniu dotychczasowych działań wojennych w Japonii, zmienił taktykę ataku. Postanowił on atakować całe obszary, a nie zsyłać bomby punktowo, a dzięki atakom w porze nocnej, zmniejszono znacznie pułap przelotu samolotów biorących udział w akcjach. Ważnym elementem była zmiana stosunku ilości bomb zapalających do burzących, od tej pory większą część bomb stanowiły zapalające, co spowodowało ogromne pożary w drewnianej zabudowie Tokio. Pierwszy nalot o dużych zniszczeniach nastąpił w nocy z 9 na 10 marca 1945 roku. Zniszczenia przeszły oczekiwania Amerykanów, 1800 ton bomb i 334 samoloty przyczyniły się do ogromnych pożarów i śmierci ok 90 000 -100 000 osób, dodatkowo 40 000 osób doznało przewlekłych oparzeń. Pożar zniszczył obszar 40 kilometrów kwadratowych i zniszczył ponad 260 000 tysięcy budynków. Ta niszczycielska taktyka stosowana została również w innych miastach przyczyniając się do śmierci 900 tysięcy ludzi raniąc kolejne 1,3 miliona ludzi, pozbawiła też 9 milionów ludzi domostw.
historia
Słynne zabytki Tokio
Japonia to odległy kraj, różniący się bardzo od krajów Europejskich, inna kultura, sztuka, zabytki. Kraj ten posiada 17 miejsc wpisanym na światową listę UNESCO dziedzictwa. Jednym z tych miejsc jest zamek Himeji, jest to zarazem jedna z najstarszych budowli w Japonii istniejącą do dzisiaj. Rozpoczęcie budowy zamku datuje się na rok 1333, a ukończenie nastąpiło 13 lat później. Zamek położony jest w malowniczym miejscu u podnóży góry Himeji, skąd czerpie swoją nazwę. To przykład typowej japońskiej architektury, zawiera wiele elementów kojarzących się z historycznym budownictwem japońskim, zarówno jeśli weźmiemy pod uwagę rozkład pomieszczeń, strukturę dachu, czy budowę i kolorystykę ścian.
Kolejnym zabytkiem na skalę światową określić możemy Świątynię i sanktuaria w Nikko, kompleks ten składa się z 55 obiektów i zajmuje 80 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni. Jedną z głównych budowli jest miedzy innymi z mauzoleum przeznaczonemu dla Ieyasu Tokugawa, który zjednoczył Japonię. Obiekt pochodzi z 1617 roku i wraz z czasem został rozbudowywany przez rodzinę Ieyasu. Jednym ze słynnych zabytków w kompleksie jest Brama Światła Słonecznego – jest ona bogato zdobiona złotem, oraz płaskorzeźba która przedstawia trzy małpy. W pobliżu obiektu znajdują się też inne atrakcje turystyczne np jezioro Chuzenji – jest to najwyżej położone jezioro w Japonii oraz wodospad Kegon.