Komunikacja wewnętrzna w mieście Tokio jest bardzo dobrze rozwinięta. Metro składające się z trzynastu linii o łącznej długości ponad trzystu kilometrów. Jest to jedno z największych na świecie systemów transportowych wewnątrz miasta, dziennie obsługuje ok ośmiu milionów pasażerów. Większość z tras Tokijskiego Metra to system podziemny, który ma długość ok 280 kilometrów, torowisko poprowadzone jako naziemna trasa oraz położone na wiaduktach ma długość tylko 32 kilometrów. Ceny biletów na metro zależne są od operatora danej linii i wahają się w granicach 150-400 jenów, oprócz zwykłych biletów, żetonów, zakupić można całodzienne karty, które obniżają koszt podróży i ułatwiają znacznie przemieszczanie się po mieście, ozywając kart nie trzeba przy każdym przejeździe tracić czasu na zakup biletu. Oprócz samego metra działają też inne prywatne linie kolei niejako współpracujące z metrem w Tokio i poprawiając strukturę transportową miasta. Siec wewnętrzna miasto to również transport publiczny na który składają się linie autobusowe, autokary, busy. Duże znaczenie mają również taksówki, w Tokio bardzo dobrze rozwinięta jest sieć druk wewnątrz miasta.
Japonia
Transport zewnętrzny w Tokio
Tokio słynie z doskonałego transportu wewnątrz miasta, rozbudowane metro – kolej podziemna, sieć autokarów i autobusów oraz mniejszych busów, jak i bardzo dobrze zorganizowany transport samochodowy – taksówki. A co jeśli chcemy udać się z Tokio do innego miasta, czy transport publiczny również stoi na wysokim poziomie? Oczywiście Japonia posiada bardzo dobrze rozwiniętą sieć kolei szybkich prędkości, dzięki czemu możemy wygodnie, a przede wszystkim bardzo szybko przemieszczać się między miastami, oddalonymi od siebie nawet setki kilometrów. Transport zewnętrzny to nie tylko kolej, ale również bardzo dobrze rozwinięta sieć dróg publicznych i autostrad. Oprócz tych środków transportu jeśli chcemy poruszać się na większe odległości możemy skorzystać z transportu lotniczego lotniska Tokio to Haneda oraz nowszy port lotniczy Narita, transport między lotniskiem a centrum Tokio obsługiwany jest przez kolej, Taxi oraz autokary. Do transportu zewnętrznego zaliczymy również transport odbywający się drogą morską.
Zabytki Tokio
Miasto Tokio to nie tylko nowoczesne wieżowce, znajdziemy tam również wiele zabytków. Na miejscu obecnego Tokio w piętnastym wieku znajdowała się osada o nazwie Edo, do dzisiaj pozostało z tego okresu bardzo dużo zabytkowych budowli. W mieście znajdziemy ponad 1500 buddyjskich świątyń, na terenie obecnego Tokio znajdziemy też zamki, Najsłynniejszym z nich jest Zamek Edo, Pałac Cesarski, cały zespół pałacowy podczas drugiej wojny światowej został zbombardowany i nastąpiło wiele zniszczeń, na szczęście po wojnie zniszczone fragmenty zostały odbudowane. Innym zabytkiem Tokio jest świątynia Himeji znajdziemy tam relikwie oraz prochy należące do Cesarza Meiji cały kompleks świątynny położony jest w obszarze zalesionym. Jedną ze słynnych buddyjskich świątyń jest Asakusa znajdująca się w dzielnicy Taito. To tylko niektóre z wielu miejsc wartych odwiedzenia. W Tokio znajdziemy także niezliczoną ilość parków, muzeów, sal koncertowych.
Centrum Tokio
Tokio to ogromne miasto szacuje się iż mieszka tam ponad 35 milionów ludzi, czyli w jednym mieście zmieściła by się prawie ludność całej Polski. Obszar podmiejski rozciąga się daleko od ścisłego centrum miasta, gdzie znajdziemy między innymi siedziby wielkich korporacji, centra handlowe, oraz drogie lokale mieszkalne. Do centrum stolicy Japoni zaliczamy dzielnice takie jak Marunouchi, kolejną dzielnicą jest Yūrakuchō oraz zaliczamy taż dzielnicę Ōtemachi. Centurm miasta tętni życiem, zarówno odwiedzane jest przez rodowitych Japończyków, pracowników korporacji, ale dodatkową liczną grupę stanowią także turyści, zarówno krajowi jak i zagraniczni, Samo centrum miasta posiada bardzo dobrze zaprojektowany transport publiczny, także podróżowanie po mieście jest stosunkowo tanie, wygodne oraz szybkie. Metro w Tokio należy do największych na świecie, w Tokio znajdziemy również wiele linii autobusów oraz taksówki, dzięki czemu po przylocie będzie można bez żadnych problemów przemieszczać się z miejsca na miejsce. Miasto Tokio posiada wiele atrakcji turystycznych, zarówno znajdziemy tam zabytki jak i nowo otwarte atrakcje przeznaczone dla odwiedzających.
Pałac Cesarski
Pałac Cesarski czyli główna siedziba cesarza Japoni, został zbudowany w pobliżu starego zamku Edo. W skład Pałacu Cesarskiego wchodzi kilkanaście budynków: prywatne rezydencje rodziny cesarskiej, administracja, muzeum. Nieopodal pałacu znajduje się historyczny zamek Edo-jo zlokalizowany w dzielnicy Chiyoda, Tokio, wybudowany w 1457 roku przez Ota Dokan. Zamek Edo zajmuje duży obszar, otoczony jest fosami, wokół zamku wybudowano dzielnice mieszkań, zamieszkałe przez samurajów. Wcześniej tereny gdzie znajduje się zamek były podmokłe, wymagało to osuszenia gruntu, w wyniku osuszania zdobyto dodatkowe obszary i powiększono teren wokół zamku. Teren ten był otoczony zarówno fosami jak i kanałami, w późniejszym czasie położono też drewniane mosty, co ułatwiało transport towarów. W skład kompleksu zamku wchodziły: Ōoku, Naka-Oku, Omote, Ninomaru-Goten, Ninomaru, Momiji-yama, Nishinomaru, Fukiage, Kitanomaru, Sannomaru, Nishinomaru-shita, Ōte-mae, Daimyo-Kōji.
Podział administracyjny Tokio
Przyjmuje się, że do miasta Tokio wlicza się 23 dzielnice (okręgi specjalne), starsze dzielnice: Bunkyō, Chiyoda, Chūō, Kōtō, Minato, Shinjuku, Taitō; nowe dzielnice: Adachi, Arakawa, Edogawa, Itabashi, Katsushika, Kita, Meguro, Nakano, Nerima, Ōta, Setagaya, Shibuya, Shinagawa, Suginami, Sumida, Toshima. Jeśli weźmiemy pod uwagę sytuacje prawno-administracyjną okazuje się, iż do miasta należy cała prefektura Tokijska, do której należą miasta i miasteczka położone na zachód od śródmieścia. Przez miasto przepływają rzeki: Sumida uchodząca do Zatoki Tokijskiej. W skład prefektury miasta Tokio zaliczyć można również wyspy wulkaniczne znajdujące się na oceanie Pacyficznym, archipelag Nampo oraz Ogasawara. Prefektury: Chiba, Kanagawa, Saitama. Miasta wchodzące w skład Tokio w głównej mierze stanowią miejsca mieszkaniowe dla pracowników śródmieścia, ale znaleźć tam można również fabryki i obszary przemysłowe. Poszczególne miasta to: Akiruno, Akishima, Chōfu, Fuchū, Fussa, Hachiōji, Hamura, Higashikurume, Higashimurayama, Higashiyamato, Hino, Inagi, Kiyose, Kodaira, Koganei, Kokubunji, Komae, Kunitachi, Machida, Mitaka, Musashimurayama, Musashino, Nishitōkyō, Ōme, Tachikawa, Tama.
Wojna japońsko-chińska
Jak podają źródła historyczne II wojna światowa jest uznana za największy konflikt o charakterze zbrojnym, jaki to miał miejsce na terenie świata wciągu jego długiej historii. Stało się tak, dlatego, że II wojna światowa trwała aż od roku, 1939 do 1945, co oznacza, że działania wojenne toczyły się nieprzerwanie aż pięć lat. Dodatkowo druga wojna światowa miała ogromny zasięg, ponieważ obejmowała terytorium Europy, Azji, północnej Afryki, a nawet pewien obszar Bliskiego Wschodu. Walka toczyła się także na oceanach. Jak donoszą dokumenty sporządzone w tym okresie druga wojna światowa obejmowała nawet Arktykę. Za datę rozpoczęcia wojny uważa się okres, w którym to Niemcy zaatakowali Polskę. Ważnym elementem dla rozpoczęcia tych walk, był także wybuch wojny japońsko – chińskiej. Najpóźniej potyczki te rozpoczęły się na terenie Ameryki, ponieważ aż w roku 1941. Głównymi przyczynami drugiej walki zbrojnej, jaka miała miejsce na terenie niemal całego świata było dążenie Państw Osi do ekspansji terenów. W dużej mierze do jej wybuchu przyczyniły się także działania faszystowskie, które to doprowadziły do ucisku wielu narodów, a w szczególności Żydów i Polaków. Okres ten miał bardzo negatywne skutki dla wielu krajów świata.
Problem śródmieścia Tokio
Tokio to olbrzymi zespół miejski, w którym żyje ponad 30 milionów ludzi. Miasto Tokio dzieli się na dwadzieścia trzy okręgi specjalne, dwadzieścia sześć dużych miast, pięć mniejszych miast i osiem miasteczek. Obecnie historyczne śródmieście Tokio do którego należą Ginza, Nihonbashi i Kyobashi przekształciło się w dzielnice, w której przeważająca część to biurowce, oraz powierzchnia wielkich sklepów i centrów handlowych. Inne dzielnice miasta wyspecjalizowały się w dostarczeniu danej miejscowej specjalizacji, na przykład dzielnica Shibuya – to głównie rozrywka, oraz centra handlowe przeznaczone w szczególności dla młodzieży, Marunouchi – przeznaczono na zabudowę typowo biurową, Shinjuku – dzielnica handlowo – biznesowa, w której znalazło się miejsce również na rozrywkę, Ikebukuro – wiele funkcji miejskich. Dzielnice te przeznaczone są głównie pod powierzchnię biurową i handlową, jednocześnie mało w nich mieszkań powoduje to problemy transportowe. Śródmieście jest bardzo uczęszczane przez ludność w dzień, około 2,4 milionów ludzi za dnia odwiedza ten obszar, podczas gdy w nocy zaledwie 10 procent tej liczby. Powoduje to przeciążenie transportu publicznego za dnia. Tę sytuację próbuje rozwiązać się poprzez budowę dużych osiedli mieszkaniowych w śródmieściu, lecz jest to proces długotrwały i rozwiązanie problemu zajmie jeszcze wiele czasu.
Wykorzystanie terenu w japońskich miastach
Japonia to kraj gdzie każdy skrawek terenu jest odpowiednio zagospodarowany. Usytuowana jest na wąskim łańcuchu wysp, najważniejsze z nich to: Honsiu, Sikoku, Kiusiu i Hokkaido dodatkowo do Japonii należy 6848 mniejszych wysp. Takie położenie, gęstość zaludnienia, ukształtowanie terenu wpływa bardzo na urbanistykę miast japońskich. Ceny gruntów w Japonii, a zwłaszcza w dużych miastach, są bardzo wysokie, dodatkowo częste trzęsienia ziemi wpływają również na zabudowę i zmuszają projektantów do wprowadzenia w życie technologi pozwalających na przetrwanie budynków nawet w wypadku silnego trzęsienia ziemi. Miasta Takie jak Tokio mają bardzo dobrze zorganizowany transport publiczny, najdłuższą na świecie linia szybkich kolei miejskich, oraz bardzo dobrze rozwinięta sieć dróg ekspresowych, znacznie ułatwia poruszanie się po wielkiej metropolii. W mieście występuje gęsta zabudowa średnio wysoka, duża część na przedmieściach to również budynki jednorodzinne, a wokół dworców usytuowane są obszary z wysoką zabudową, biurowce i centra. W miastach zadbano również o wypoczynek mieszkańców na świeżym powietrzu, znajdziemy tam liczne parki oraz tereny zabytkowe, kulturalne i wypoczynkowe. Japonia ma też bardzo dobrze rozwiniętą sieć szybkich kolei między miastami, oraz ze względu na położenie na wyspach, duże znaczenie ma również transport lotniczy.
Tokio u schyłku wojny
Tokio największe swoje zniszczenia odnotowało podczas II wojny światowej. Większość ludzi pamięta o zniszczeniach wyrządzonych przez bombę atomowa w Hiroszimie i Nagasaki, ale zapomina o nalotach prowadzonych przez lotnictwo strategiczne, których celem było Tokio. Na początku prowadzonych działań wojennych bombardowania za pośrednictwem samolotów Boeing B29 nie przynosiły pożądanych efektów, celność jak i zniszczenia nie były wystarczające, wiele fabryk nie odniosło wystarczających strat, aby przerwać produkcje. Na początku 1945 roku generał LeMay po przeanalizowaniu dotychczasowych działań wojennych w Japonii, zmienił taktykę ataku. Postanowił on atakować całe obszary, a nie zsyłać bomby punktowo, a dzięki atakom w porze nocnej, zmniejszono znacznie pułap przelotu samolotów biorących udział w akcjach. Ważnym elementem była zmiana stosunku ilości bomb zapalających do burzących, od tej pory większą część bomb stanowiły zapalające, co spowodowało ogromne pożary w drewnianej zabudowie Tokio. Pierwszy nalot o dużych zniszczeniach nastąpił w nocy z 9 na 10 marca 1945 roku. Zniszczenia przeszły oczekiwania Amerykanów, 1800 ton bomb i 334 samoloty przyczyniły się do ogromnych pożarów i śmierci ok 90 000 -100 000 osób, dodatkowo 40 000 osób doznało przewlekłych oparzeń. Pożar zniszczył obszar 40 kilometrów kwadratowych i zniszczył ponad 260 000 tysięcy budynków. Ta niszczycielska taktyka stosowana została również w innych miastach przyczyniając się do śmierci 900 tysięcy ludzi raniąc kolejne 1,3 miliona ludzi, pozbawiła też 9 milionów ludzi domostw.